ییلاقات لاریجان کجاست

ییلاقات لاریجان کجاست | هتل گشتا لوکس ترین و برترین هتل در منطقه لاریجان می باشد

که امکاناتی بینظیر در سطح بالا را برای شما در ارتفاعات کوهستانی لاریجان آماده نموده است.

در پس ِ گردنه‌های کوهستانی و گاها سرسبز، در دامنه‌ کوه های پر درخت، در پیچاپیچ آبادی ها و جنگل‌ها و دره‌های پر آب و در دامنه کوهستان‌های مه آلود، دهها بهشت کوچک پنهان شده است. در هر کجای این مناطق بکر و بی‌بدیل که پا بگذاری، غرق تماشای زیبایی‌های بی‌مانند و افسون کننده‌ای می‌شوی که در این سرزمینِ سبز، رخ نشان می‌دهند.
عطر نان‌های محلی، آوای چلچله‌ها، شکوفه‌های بهاری، خروش آبشارها و چشمه‌سارها، همراه با جنگل‌های تو در تو و ارتفاعات پُرگل و گیاه، همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا ییلاقات لاریجان در جنوب آمل، هر کدام به یک بهشت کوچک برای بوم‌گردی تبدیل شود. آمل روستاهای ییلاقی و جلگه‌ای فراوان دارد، که یکی از یکی زیباتر و جذاب‌تر است و بهترین زمان برای سفر به این ییلاقات، فصل بهار و تابستان است.
سفر به آمل در فصل بیداری طبیعت، بخاطر وجود شکوفه های بهاری و آبشارهای خروشان و رودهای پرآب، بسیار دیدنی و غیر قابل وصف است. در هوای مطبوع بهار، پیاده‌روی در نم‌نم باران و در بستری از شکوفه‌ها و گل های رنگارنگ و اتراق در زیر سقف‌های شیروانی، تجربه‌ای زیبا و جذاب است. بهار که از راه می‌آید، فصل سفر به مناطق ییلاقی هم از راه می‌رسد و باید عزم سفر کرد تا فرصت دیدار از زیبایی‌های ییلاقات آمل در فصل بهار، از دست نرود. در تابستان نیز بهترین میوه های تابستانه و هوای خنک انتظار شما را می کشد. تابستان، بعد از بهار، بهترین فرصت برای سفر به مناطق خوش آب و هوای مازندران است و بهترین مقصد برای طبیعت گردی را نیز می توان ییلاق های سر سبز لاریجان در آمل برشمرد که در این روزهای گرم، آب و هوایی مطبوع و خوشایند دارند.
روستاهای ییلاقی آمل، علاوه بر سرسبزی، با داشتن چشم اندازهای بدیع یخچال‌ها، چمنزارها و جنگل‌های مرتفع جلگه‌ای، مجموعه‌ای بسیار زیبا از صدها بهشت کوچک و دیدنی است. برای دسترسی به این ییلاقات، به جاده هراز وارد شوید.

از کجا شروع کنیم؟ اگر تهران هستید، برای ییلاق گردی در شهرستان زیبا و سر سبز و قهرمان و تاریخی آمل، توصیه ما به شما این هست که جاده هراز (آمل به تهران) را برای حرکت انتخاب کنید تا فرصت درک بهتر قابلیت های طبیعی و گردشگری بین راه را برایتان فراهم کند. استفاده از جاده هراز این فرصت را به شما می دهد که نقاط زیبای میان راه را ببینید و از نوشیدنی ها و غذاهای محلی مناطق مختلف بین راهی استفاده کنید.

لاریجان کجاست؟ لاریجان یکی از بخش‌های شهرستان آمل در استان مازندران است. این بخش جنوبی‌ترین ناحیه استان مازندران است و در دامنه‌های شمالی رشته کوه البرز قرار گرفته‌است. کوه دماوند در لاریجان قرار داشته و راه‌های صعود به آن در لاریجان جای دارد. لاریجان یکی از شهرها و منطقه‌های تاریخی و باستانی ایران است که جاذبه‌های طبیعی تاریخی زیادی در خود جای داده‌است. این منطقه دارای روستاهای کوهستانی، دشت‌ها و مراتع زیادی می‌باشد. در حال حاضر به دلیل وجود رودخانه هراز که از قله دماوند سرچشمه می‌گیرد بهترین و باکیفیت‌ترین ماهی قزل آلای خاورمیانه، در این منطقه پرورش داده می‌شود. این منطقه یکی از مناطق اسطوره ای ایران نیز می‌باشد.
بخش لاریجان دارای دو شهر رِینه (رِی نِه)، و گَزنَک، به مرکزیت گزنک است که دارای ۷۳ روستا و آبادی است و از دو دهستان بالا لاریجان و پائین لاریجان تشکیل شده‌است.
دهستان بالا لاریجان شامل: وانا، گزنک، کنارانجام، بایجان، آبگرم، گرنا، نوا، گیلاس، نیاک، آب اسک، ایرا، امیری، پلور، زیار و لاسم و کُتَلِ امامزاده هاشم.
دهستان پائین لاریجان شامل: پنجاب دلارستاق و نمارستاق که مشتمل بر هفده روستا می‌باشد که به هفده بلوک معرف است و به دو قسمت شمالی وجنوبی تقسیم گردیده‌است. قسمت شمالی شامل روستاهای: سوا، امره اتاق سرا، شیخ‌محله، پلریه، کلری، کفا، نمار و دیوران منطقهٔ خوش‌منظرهٔ دریوک و قسمت جنوبی نمارستاق شامل: نسل، دره‌کنار، نیزه (علی‌آباد)، حسن‌آباد، امامزاده عبدالمناف، کردچالک و روستای خوش‌منظرهٔ فیس (ارتفاع از سطح دریا ۲۳۵۰ متر است).

جاذبه ی اصلی لاریجان: کوه دماوند، کوهی در شمال ایران است که بلندترین کوه ایران و بلندترین قلهٔ آتشفشانیِ آسیاست. دماوند دومین کوه بلند فلات ایران و خاورمیانه است. دماوند در پارهٔ مرکزی رشته‌کوه البرز در جنوب دریای خزر جای دارد. از دیدگاه تقسیمات کشوری، این کوه در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران قرار دارد.

وجه تسمیه: کلمه لار و لَر که در سر آغاز برخی اسامی اماکن فلات ایران دیده می‌شود غالباً به معنی جوی و نهر است. چنان‌که در دریاچه لار و رودخانه لار در لاریجان نیز واژه (لار) وجود دارد. در کل یعنی لاریجان در اصل لاری گان یعنی جایگاه منسوب به نهر است. ریشه کلمه علی القاعده همان زار (جریان یافتن آب است، طبق قاعده تبدیل ز، ذ به ل از پهلوی به فارسی): مصرع مثالی از دهخدا: بهشت و جوی شیرش آب لار است.

جمعیت: بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش لاریجان شهرستان آمل در سال ۱۳۸۵ برابر با ۸۷۲۱ نفر بوده‌است.

منابع آب: (رود، چشمه، آبشار، آب معدنی): تقریباً در همه نقاط لاریجان چشمه و رودخانه‌های فراوانی وجود دارد که در نواحی کوهستانی در فصل زمستان و اوایل بهار پُرآب و در تابستان کم‌آب و گاهی خشک است. از دیگر منابع آب این منطقه دریاچه‌های کوچک محلی است که به هنگام طغیان رودها در قسمت‌هایی که سطح آب‌های زیرزمینی بالا است به وجود می‌آید و برای کشاورزی، صید و شکار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
رودی که از جنوب به شمال جریان دارد رود هراز است که به دریای مازندران می‌ریزد. نوع دیگر ذخایر آبی که در آن ماهی پرورش می‌یابد و از جاذبه‌های گردشگری استان است. در لاریجان چشمه‌های آب معدنی فراوانی یافت می‌شود که خاصیت درمانی دارد و در معالجه امراض پوستی، مفصلی، عصبی و گوارشی موثرند که چشمه‌های (آب اسک)، (آبگرم لاریجان)، و (استراباکو)، حمام‌های آب معدنی (گوگردی) از آن جمله‌اند. چشمه‌های آبگرم در سراسر ایران و به ویژه در دامنه کوه‌های البرز و زاگرس پراکنده‌اند و بسیاری از آبادی ها به علت داشتن این‌گونه چشمه‌ها، شهرت و اهمیت یافته و آبگرم نام گرفته‌اند.
برخی از این آبها به علت دربرداشتن پاره‌ای مواد شیمیایی، دارای رنگ، بو یا مزه خاصی می‌شوند. برخی ترکیبات گوگرد (سولفور و سولفات) به آب رنگ شیری یا آبی می‌دهند و آبی که هیدروژن سولفوره داشته باشد، بوی تخم‌مرغ فاسد دارد. آبگرم های با ترکیبات آهن، دارای رنگ سرخ یا اُخرایی و مزه ی گس دارند. نمکهای دیگر، مانند کلرور سدیم (نمک طعام) و یدور سدیم، آب را شور یا تلخ می‌سازند.